Άρθρο σχετικά με την άφιξη Αιγυπτιωτών στην Ελλάδα, εφ. Ελευθερία, 10/6/1961

1950-1989

Άρθρο σχετικά με την άφιξη Αιγυπτιωτών στην Ελλάδα, εφ. Ελευθερία, 10/6/1961

Η πολιτική εθνικοποιήσεων που εφάρμοσε η κυβέρνηση Νάσερ στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της επόμενης οδήγησε πολλούς Έλληνες που διέμεναν στην Αίγυπτο να εγκαταλείψουν τη χώρα και να εγκατασταθούν στην Ελλάδα.
Σε ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ελευθερία" με αφορμή συνέντευξη τύπου που παραχώρησε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων Μιχ. Κουτσούρης καταγράφονται τα βασικά αιτήματα των Αιγυπτιωτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ελληνικό κράτος δεν είχε αναγνωρίσει τους Αιγυπτιώτες ως πρόσφυγες και ότι η αναγνώριση αυτή ήταν ένα από τα αιτήματά τους προκειμένου να διευκολυνθεί η λήψη μέτρων για την αποκατάστασή τους. Παράλληλα δίνεται και μία εικόνα για το μέγεθος της εισροής των Αιγυπτιωτών στην Ελλάδα.

Προβλέπεται ότι μέχρι του Οκτωβρίου 10.000 Έλληνες της Αιγύπτου θα έλθουν εις την Ελλάδα.
Ζητούν την συμπαράστασιν της Κυβερνήσεως

Χθες το απόγευμα εις την αίθουσαν του «Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων», ο ευρισκόμενος εις Αθήνας πρόεδρος του Συνδέσμου κ. Μιχ. Κουτσούρης, έδωσε συνέντευξιν προς τους αντιπροσώπους του Τύπου, κατά την οποίαν εξέθεσε τα απασχολούντα τους ομογενείς της Αιγύπτου προβλήματα.
Η έξοδος των Ελλήνων από την Αίγυπτον καθώς και των άλλων ξένων ενετάθη μετά την λήψιν των περυσινών μέτρων, δια των οποίων επεβάλλετο, δια νόμου, η πρόσληψις προσωπικού, κατ’ αναλογίαν 85%, εκ των εντοπίων, εις τας ξένας επιχειρήσεις και κατόπιν της κρατικοποιήσεως των κυριωτέρων εξ αυτών.
Το ελληνικόν στοιχείον, εκ των μέτρων αυτών, επλήγη ιδιαιτέρως, εις όλα τα σημεία της δραστηριότητός του, υποχρεωθέν εκ των πραγμάτων, να τραπή προς την Ελλάδα, καταλείπον εις Αίγυπτον, το σύνολον σχεδόν των περιουσιακών του στοιχείων.
Ο ρυθμός του επαναπατρισμού κατά τα τελευταία έτη έγινε ταχύτατος. Μέχρι του προσεχούς Οκτωβρίου προβλέπεται ότι θα αφιχθούν εις την Ελλάδα 10.000 Αιγυπτιώτες, ενώ οι επαναπατρισθέντες ήδη ανέρχονται εις 18.000.
Εντεύθεν προκύπτει το φλέγον ζήτημα της αποκαταστάσεως των ομογενών της Αιγύπτου, οι οποίοι αδυνατούντες να αφομοιωθούν και μη έχοντες οικονομικάς βάσεις αντιμετωπίζουν επιτακτικόν πρόβλημα επιβιώσεως.
Τα σχετικά από ενός ημίσεος έτους προς την κυβέρνησιν διαβήματα δεν εκαρποφόρησαν, ουδεμία δε λύσις εδόθη εις τα αιτήματά των, τα βασικώτερα των οποίων είναι το στεγαστικόν και η παροχή εις αυτούς εργασίας.
Οι Αιγυπτιώται Έλληνες, συνέχισεν ο κ. Κουτσούρης, ζητούν όπως αναγνωρισθούν υπό της κυβερνήσεως ως πρόσφυγες και τύχουν της αναλόγου προστασίας.
Η κυβέρνησις –προσέθεσεν- δια φιλικών διαπραγματεύσεων μετά της αιγυπτιακής κυβερνήσεως, θα ηδύνατο να επιτύχη την τμηματικήν έξοδον των εκεί περιουσιών των, ενώ εν τω μεταξύ, πλην άλλων, θα έπρεπε να μεριμνήση δια την χορήγησιν μακροπροθέσμου στεγαστικού δανείου, να καταργήση τους τελωνειακούς δασμούς επί των οικοσκευών των επαναπατριζομένων, να επιτρέψη την εξαργύρωσιν της αιγυπτιακής χάρτινης λίρας εις την αρχικήν τιμήν του κλήριγκ, προς 84 δρχ. και όχι προς 62 ως γίνεται σήμερον και να φροντίση δια την πρόσληψιν των Αιγυπτιωτών εις τας ελληνικάς επιχειρήσεις και την αναγνώρισιν των πτυχίων των Αιγυπτιωτών επιστημόνων.
Η Ιταλία, προσέθεσεν, αντιμετωπίσασα το αυτό πρόβλημα, επέλυσε, ήδη, το ζήτημα της στεγάσεως και εργασίας των εξ Αιγύπτου Ιταλών.

• 1950-1989
• Αυτο-οργάνωση προσφύγων
• Πρόσφυγες Αιγύπτου