Αίτησις
1)Α.Τ.
2)Α.Κ.
3)Σ.Κ.
4)Α.Α.
5)Τ.Τ.
6)Θ.Α.
7)Μ.Κ.
8)Χ.Γ.
9)Τ.Κ.
10)Κ.Π.
Συνοικισμού Κοκκινιάς
Εν Αθήναις τη 17 Ιουνίου 1926
Προς την Α. Εξοχότητα τον κύριον πρόεδρον της Κυβερνήσεως και εξοχώτατον Υπουργόν Ανωτάτης Διευθήνσεως Προσφύγων
Λαμβάνομεν την τιμήν, οι κάτωθι υπογεγραμμένοι πρόσφυγες Αρμένιοι πρόσφυγες, να φέρωμεν εις γνώσιν υμών σκάνδαλον πρωτοφανές εις τεχνικήν παρασκευήν και νομιμοφάνειαν αλλά και πρωτοφανές δια την αγριότητά του• Δυνάμει συμβολαίου μεταξή υμών και του Βασιλείου Καζαντζή, ιατρού, Θεμιστοκλέους Π. Καζαντζή κτηματίου κτλ• εμισθώσαμεν εξ ιδίων μας χρημάτων γήπεδα εν Κοκκινιά Πειραιώς επί μισθώματι, προς ανοικοδόμησιν επί αυτών οικημάτων προς στέγασιν των οικογενειών μας και άσκησιν του επαγγελματός μας• Πράγματι δι’ ιδίων μας εξόδων ανοικοδομήσαμεν οικίας και παραμένομεν έκτο[τ]εν αυταίς. Πρό τινος χρόνου δηλαδή κατά το 1924 τα γήπεδα ταύτα επωλήθησαν προς τον Ιωάννην Β. Γόντικαν, κάτοικον Πειραιώς όστις αφού εζήτησεν ποικιλοτρόπως να μας εξαναγκάση να εγκαταλήψωμεν τα οικήματα ταύτα, ήσκησεν κατά Απρίλιον 1926 αίτησιν Προσορινών μέτρων καθ’ υμών, και παρέστημεν ενώπιον του κ. Ειρηνοδίκου αυτοπροσώπως ως μη έχοντες δυνάμεις να καταφύγωμεν εις Δικηγόρον• Κατά την συζήτησιν της υποθέσεως παρουσιάσαμεν το μισθωτήριον συμβόλαιον ιδιωτικόν όπερ ο Πληρεξούσιος του αντιδίκου μας εζήτησεν να τω αναγνώση, το εκράτησεν ίνα μη λάβη γνώσην τούτου ο δικάσας Ειρηνοδίκης και ούτω άνευ τινός προστασίας ευρεθέντες εξεδόθη καθ’ υμών, απόφασις δι’ ης διατασσόμεθα να καταστρέψωμεν τα οικήματα και να φύγωμεν. Ο αντίδικος όμως ίνα εξασφαλίση την μη προσφυγήν μας εις οιονδήποτε αρχήν και προστασίαν υπέσχετο διαρκώς ότι δεν θα μας εκδί[ω]ξη αλλά θα μας αφίση με μίσθωμα λογικόν• Αφού ο [ούτω] δια των δι[ο]λίων υποσχέσεων μας απεμάκρυνεν πάσης νομίμου προσφυγής, ήδη κατασταθείσης τελεσιδίκου της αποφάσεως ζητεί παρ’ υμών ή να του πληρώσωμεν μίσθωμα 5000 μηνιαίως ή να τα κατεδαφίσωμεν και αναχωρήσωμεν• Προ της τοιαύτης του στάσεως κατεφύγωμεν πλεόν εις τα νόμιμα μέσα προς προστασίαν μας, πλην τότε μόλις αντελήφθημεν και επληρο[φο]φωρήθημεν ότι η απόφασις αυτή κατέστη τελεσίδικως και δολίως μας συνεκράτει ο Ιω. Γόντικας ίνα επιτύχη το τοσούτον. Προ του απειλούντος υμάς και τοις οικογενείας μας, κηνδύνου νέας ολοσχερούς, καταστροφής, διότι πλείστοι οφείλομεν ακόμη την αξίαν ή μέρους ταύτης των οικοδομών μας• Προσφεύγομεν εις υμάς και παρακαλούμεν όπως εν τω πνεύματι της Δικαιοσύνης του ανθρωπισμού και της ευσπλαχνείας μας προστατεύσητε• Πρό υμών χαίνει το βάραθρον του ολέθρου, και η απογνωσίς μας θα είναι τελεία αν επέλθη η κατεδάφισις των οικιών μας. Δεχόμεθα την πληρομήν μισθώματος λογικού, πλην προ Θεού μη μας αφίσετε εν απογνώσει διότι το συνέσθημα τούτο σκοτίζει τοσούτον την διάνοιαν ώστε να φοβούμεθα εάν θα δυνηθώμεν να διατηρήσωμεν μέχρι τέλους προ της ολοσχερούς καταστροφής μας την επιβεβλημμένην νομιμότητα και ειρεμίαν [ηρεμίαν]. Προστατεύσατε πτωχάς κατεστραμμένους πρόσφυγας εκ μιας στιγμής επικυνδύνου. Προστατεύσατε μας ως χριστιανούς, ως ανθρώπους, ως πολίτας.
Εν αναμονή της υμετέρας διαταγήν [ς]
Υποσημειούμεθα μετά βαθυτάτου σεβασμού και ευπειθείας
Οι Αιτούντες