Πρακτικά συνεδριάσεων Βουλής, σχετικά με προσφυγικό συνοικισμό στη Βίγλα Άρτας προσφύγων από ανατολική Ευρώπη, 1956

1950-1989

Πρακτικά συνεδριάσεων Βουλής, σχετικά με προσφυγικό συνοικισμό στη Βίγλα Άρτας προσφύγων από ανατολική Ευρώπη, 1956

Η ανθρωπιστική κρίση που προκλήθηκε από τους μαζικούς εκτοπισμούς πληθυσμών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οδήγησε στη δημιουργία διεθνών οργανώσεων για την αποκατάσταση των προσφύγων. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ιδρύθηκε το 1950 και την επόμενη χρονιά υιοθετήθηκε η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Καθεστώς των Προσφύγων. Την ίδια περίοδο και καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, πολιτικοί πρόσφυγες από κράτη του σοβιετικού συνασπισμού διέφευγαν σε δυτικές χώρες. Ορισμένοι φυγάδες από τα γειτονικά κυρίως κράτη έφθασαν και στην Ελλάδα. Το ελληνικό κράτος από τη λήξη του εμφυλίου πολέμου έως τη δεκαετία του 1960 υπογράμμιζε διαρκώς την αδυναμία του να αντιμετωπίσει τις ανάγκες των νεοεισερχόμενων προσφύγων και ζητούσε από τους διεθνείς οργανισμούς να αναλάβουν την αρωγή τους αλλά και τη μεταφορά τους σε άλλες χώρες. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και άλλες διεθνείς οργανώσεις ανέλαβαν κατόπιν των επίμονων αιτημάτων των ελληνικών κυβερνήσεων μέρος της περίθαλψης και στέγασης αυτών των προσφύγων καθώς και τη μετεγκατάσταση μεγάλου αριθμού σε άλλες χώρες.
Στο παρακάτω απόσπασμα ο Υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας Ι. Ψαρρέας (κυβέρνηση ΕΡΕ Κ. Καραμανλή) απαντά σε ερώτηση του βουλευτή Καβάλας Α. Λασκαρίδη (ΕΔΑ) και του βουλευτή Θεσσαλονίκης Κ. Τσιγάρα (ΕΔΑ) σχετικά με την εγκατάσταση οικογενειών πολιτικών προσφύγων στο χωριό Βίγλα του Νομού Άρτας. Επρόκειτο για ομογενείς από τη Σοβιετική Ένωση, πιθανότατα Πόντιους που παλαιότερα είχαν μεταφερθεί στη Ρωσία από περιοχές της Μικράς Ασίας εξαιτίας των τουρκικών διώξεων του 1914-1915. Η ανέγερση του προσφυγικού συνοικισμού πραγματοποιήθηκε το 1957, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 1980 συστήθηκε και ο Ποντιακός Σύλλογος Βίγλας «οι Πρόσφυγες». Δυστυχώς στα Πρακτικά της Βουλής δεν έχει διασωθεί το ακριβές περιεχόμενο της ερώτησης, παρά μόνο η απάντηση του Υφυπουργού.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της ορολογίας της εποχής είναι και η χρήση της λέξης «παραπέτασμα», όρος που είχε χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά από τον Ουίνστον Τσώρτσιλ το 1946 για να περιγράψει το γεωγραφικό χώρο των σοσιαλιστικών χωρών, που είχε διαμορφωθεί μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο όρος αυτός υιοθετήθηκε από τις ελληνικές κυβερνήσεις της εμφυλιακής και μετεμφυλιακής περιόδου, στο πλαίσιο της αντικομμουνιστικής φρασεολογίας και πρακτικής της ψυχροπολεμικής εποχής.

Συνεδρίασις 28η
[...]

Επί ερωτήσεως των βουλευτών κ.κ. Α. Λασκαρίδη και Κ. Τσιγάρα.
Επί του υπ' αριθ. 2790/24.5.56 υμετέρου αναφορικώς με την καταχωρηθείσαν εν τω παρ' υμίν βιβλίω ερωτήσεων υπ' αριθ. 310 ερώτησιν των βουλευτών κ.κ. Α. Λασκαρίδη και Κ. Τσιγάρα, σχετικώς με την εγκατάστασιν προσφύγων παραπετάσματος εις περιοχήν Βίγλας Νομού Άρτης, έχομεν την τιμήν να γνωρίσωμεν υμίν τα κάτωθι:
Μεταξύ Ελληνικής κυβερνήσεως και του δια τους πρόσφυγας Υπάτου Αρμοστού Ο.Η.Ε., υπεγράφη σύμβασις δια την αγροτικήν αποκατάστασιν 100 προσφυγικών οικογενειών εις περιοχήν Βίγλας Νομού Άρτης.
Αι δια τον ως άνω σκοπόν δαπάναι καταβάλλονται υπό του Ελληνικού Δημοσίου και του Ο.Η.Ε.
Την θέσιν και έκτασιν δια την αποκατάστασιν των εν λόγω προσφύγων καθώρισε το εν προκειμένω αρμόδιον Υπουργείον Γεωργίας.

Εν Αθήναις τη 30 Μαΐου 1956.
Ο Υφυπουργός Ι. Ψαρρέας

• 1950-1989
• Αγροτική αποκατάσταση
• Αποκατάσταση / εγκατάσταση
• Ιδιωτική / διεθνής αρωγή
• Κρατικές πολιτικές
• Πολιτικοί πρόσφυγες