Εις τους αποβιβασθέντας εις Ψαρά Κυδωνιείς και Μοσχονησιώτας, επειδή ήσαν άποροι και ενδεείς, εχορήγησαν εις αυτούς οι Ψαριανοί ενδύματα και τροφάς, και προσέφερον τας εις την πόλιν και εξοχήν οικίας των ίνα κατοικήσωσιν· άφησαν δε εις την εξουσίαν των τας αμπέλους και παν ό,τι κάρπιμον δένδρον είχον. Επειδή δε ο πληθυσμός των ηύξησεν εις Ψαρά ένεκα των αιχμαλωτισθέντων και των φυγάδων χριστιανών, των αναχωρησάντων από διάφορα μέρη της Τουρκίας και καταφυγόντων εκεί, δια να μην επέλθη επιδημία τις, η βουλή [των Ψαρών] δια των ιδίων της εξόδων και δια των ψαριανών πλοίων του ναυάρχου Νικολάου Αποστόλη1, Νικολάου Αργύρη, Ιωάννου Μακρή, Νικολάου Δ. Κοτζιά, Νικολάου Μαυρογιάννη, Χατζή Αναγνώστου, Ανδρέου Μηταρά, Χατζή Νικολή Μαμούνη και Χατζή Ιωάννου Αργύρη και άλλων μη Ψαριανών, άτινα εναύλωσε, μετέφερε πολλάς οικογενείας εις τας νήσους του Αιγαίου πελάγους εις όσας εδέχοντο τας αιχμαλωτισμένας ταύτας οικογενείας, και εις Πελοπόννησον· και πάλιν όμως ο πληθυσμός των έμεινεν μέγας εις Ψαρά.
[σημείωση] 1. Ο ναύαρχος ούτος [Ν. Αποστόλης] έχων επί του πλοίου του υπέρ τας οκτακοσίας ψυχάς, Κυδωνιέων και Μοσχονησίων, απεβίβασεν εις Κέαν και Ύδραν· κατά δε την εκ του πλοίου αποβίβασίν των ιστάμενος επί του καταστρώματος, διέταξε να διέλθωσι πάντες έμπροσθέν του και ηλέει έκαστον χρηματικώς· τους δε εις Ύδραν αποβιβασθέντας, ως πρότερον ευπόρους, νυν δε ενδεείς, ηλέησε σημαντικώτερον. Ο Κυριάκος Δ. Μαμούνης, γραμματεύς του ναυάρχου τούτου, με εβεβαίωσε την αγαθοεργόν ταύτην πράξιν.
Κ. Νικόδημος, Υπόμνημα της νήσου Ψαρών, τ. 1, Αθήνα 1862, σσ. 125-126.