Συζήτηση αιτήματος προσφυγικού συνοικισμού προς Δημ. Συμβούλιο Πατρέων, 1930

1923-1939

Συζήτηση αιτήματος προσφυγικού συνοικισμού προς Δημ. Συμβούλιο Πατρέων, 1930

Η αστική εγκατάσταση των προσφυγικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες. Αν και η συντριπτική πλειονότητα των προσφύγων εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, τη Θράκη και τη Στερεά Ελλάδα, πρόσφυγες υποδέχτηκαν και άλλες πόλεις και στις παρυφές τους συγκροτήθηκαν προσφυγικοί συνοικισμοί. Οι συνθήκες διαβίωσης στους συνοικισμούς ήταν στην αρχή άθλιες και οι υποδομές υποτυπώδεις και οι κάτοικοί τους σύντομα διεκδίκησαν τη βελτίωση των υποδομών. Στο τεκμήριο που ακολουθεί οι κάτοικοι του Τρίτου Προσφυγικού συνοικισμού Πατρών απευθύνουν έγγραφη αίτηση προς το Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Πατρών, με την οποία ζητούν να αναληφθούν ενέργειες ώστε ο συνοικισμός τους να αποκτήσει δίκτυο ύδρευσης, να αποκτήσουν φωτισμό οι δρόμοι του συνοικισμού κ.ά. Το Δημοτικό Συμβούλιο ανταποκρίνεται μόνο στο αίτημα φωτισμού, ενώ ο Δήμαρχος εκφράζει δυσαρέσκεια για τη χωροθέτηση του συνοικισμού στο συγκεκριμένο σημείο, επιρρίπτοντας τις ευθύνες για την κατάσταση αυτή στους πρόσφυγες που, παρακάμπτοντάς τον, απευθύνθηκαν σε πολιτικούς υποστηρικτές τους στην Αθήνα.

48. Συνεδρίασις 2ας Ιουλίου 1930
[…]
[Ακολούθως] ο κ. Πρόεδρος υποβάλλει αίτησιν των προσφύγων, κατοίκων του Τρίτου Προσφυγικού Συνοικισμού Πατρών, έχουσαν ούτως.
6 Ιουνίου 1930. Λαμβάνομεν την τιμήν να παρακαλέσωμεν υμάς, όπως ευαρεστούμενοι διατάξητε την όσον το δυνατόν ταχείαν εκπλήρωσιν των αιτημάτων ημών υπέρ του συνοικισμού, ήτοι:
α. την άμεσον ύδρευσιν του συνοικισμού δι’ οιουδήποτε προσωρινού μέσου δια καθαρού ποσίμου ύδατος, μέχρι της οριστικής υδρεύσεως αυτού δι’ εγκαταστάσεως του δικτύου υδρεύσεως (γνωρίζομεν δε υμίν, ότι στερούμενοι από διμήνου καθαρού ποσίμου ύδατος αναγκαζόμεθα να υδρευώμεθα ένθεν κακείθεν εκ των πέριξ του συνοικισμού ακαθάρτων φρεάτων των λαχανοκήπων, απειλούμενοι πάντοτε εκ του κινδύνου επιδημιών κατά την θερινήν ταύτην περίοδον, ως υμείς καλλίτερον παντός άλλου γνωρίζετε),
β. την επιδιόρθωσιν και στρώσιν των οδών του συνοικισμού δι’ αμμοχαλίκου, όπως απαλλαγώμεν σήμερον μεν εκ του αφορήτου κονιορτού, τον δε χειμώνα από τας λίμνας και την λάσπην,
γ. τον ηλεκτροφωτισμόν των οδών του συνοικισμού δια φανών, διότι εκ του πυκνού σκότους είμεθα πάντοτε εκτεθειμένοι εις κλοπάς και άλλα δυσάρεστα,
δ. την τακτικήν εξυπηρέτησιν του συνοικισμού δια κάρρων καθαριότητος. Πεποιθότες, ότι, ως πάντοτε, και την φοράν ταύτην θέλετε δείξει αμείωτον το υπέρ των προσφύγων ενδιαφέρον υμών και θέλετε διατάξει την άμεσον εκπλήρωσιν των δικαίων ημών υπέρ του συνοικισμού αιτημάτων, διατελούμεν μετά βαθυτάτου σεβασμού.
Ο κ. Δήμαρχος λέγει, ότι παρ’ όλας τας υποδείξεις του, όπως μη ανεγερθή εις ο σημείον ανηγέρθη, ο τρίτος Προσφυγικός Συνοικισμός, ούτοι ενεργήσαντες εν Αθήναις επέτυχον τούτο.
Το Σώμα μετά την ανάγνωσιν της άνω αιτήσεως εγκρίνει μόνον την δια αεριόφωτος επέκτασιν του φωτισμού, επιφυλασσόμενον, όπως η ύδρευσις γίνη όταν κατασκευασθή δίκτυον της υδρεύσεως της συνοικίας Κανδριανίκων.

• 1923-1939
• Αστική Αποκατάσταση
• Αυτο-οργάνωση προσφύγων
• Κακουχίες προσφύγων
• Κρατικές πολιτικές
• Πρόσφυγες πολέμου